Dag 14 - 17

Kia ora!

Vandaag is de tijd gekomen om een einde te breien aan mijn immer voortschrijdende verslag over onze Zuid-eiland trip.

Zondag 31/12

Een vrije dag in Christchurch. Normaal stond er een ballonvaart op het programma, maar het iets te wolkachtige weer gooide roet in het eten. Geen regen ofzo, gewoon te veel wolken. Jammer, maar gelukkig niets onoverkomelijks. Christchurch is immers een grote stad. Als eerste activiteit van de dag namen we een oude tram. Doorheen de hele stad loopt er een tramspoor dat een soort trip door de stad maakt in oude, gerestaureerde trams. Je kan er een kaartje voor kopen en dan kan je de hele dag op en af springen zoveel je maar wil. Eerst hebben we de hele trip eens gedaan zodat we de stad gezien hadden om vervolgens af te stappen aan de Art Gallery. De kunst bewondert van Nieuw-Zeelandse en zelfs Nederlandse en Belgische kunstenaars. Nu moet ik wel toegeven dat landschappen met boeren en paarden mij absoluut niets zeggen (neen, ook niet als er een Belg zijn best voor gedaan heeft), onvoorstelbaar gedetailleerde portretten van Maori's (incl. de traditionele gezichtstatoeages - de afbeelding is een van de schilderijen van Gottfried Lindauer, de meest bekende op dat vlak) en de contemporary art daarentegen zijn des te boeiender. Wat dat betreft heeft De Art Gallery ook heel wat te bieden en dat is natuurlijk mooi meegenomen.

Na de gallerij zijn we naar het kunstcentrum gegaan dat bestaat uit allemaal winkeltjes die hun spulletjes zelf maken. Erg leuk en gezellig. Iets gedronken en gegeten om vervolgens weer de stad in te trekken. Beetje rondgehangen en wat meer sightseeing gedaan. Daarna wedergekeerd naar het hostel en ons klaargemaakt voor een drukke en feestelijke avond. Er stond een etentje bij de plaatselijke chinees op het programma om daarna ons naar het stadsplein te begeven voor een optreden van een band, aftellen tot het nieuwe jaar en bijpassend vuurwerk. Hoewel het aftellen wat onopgemerkt voorbij ging was het vuurwerk en het gelukkige publiek meer dan de moeite waard!

Na dat spektakel hebben we ons nog tot in de vroege uurtjes in het plaatselijke en overvolle nachtleven gestort. Hoewel dit de avond bij uitstek is om een feestje te bouwen moet ik toegeven dat het feestje van de avond ervoor leuker was. Dit om de simpele reden dat toen niet alles zo overbevolkt was als dat het nu wel was. Al bij al heb ik er toch een hele leuke avond van gemaakt en er niets dan goede herinneringen aan overgehouden.

Maandag 01/01

Maandag stond er niets groots op het programma en dat vooral door het gefeest de afgelopen dagen. Laat uit het bed, beetje slapen in de bus en weer terug naar Picton, waar we de volgende dag alweer onze ferry naar het Noordereiland zouden nemen. Picton zelf is een klein stadje dat zo levendig is als een baksteen. Eigenlijk is het enkel bekend omdat de ferry's daar vertrekken en aankomen. Gevolg van de rustige dag was dat iedereen 's avonds klaarwakker was en we dus tot een gat in de nacht buiten gezeten hebben. Praten, lachen, niets wilds (of alcoholisch voor de mensen met te veel fantasie) gewoon een rustige avond.

Dinsdag 02/01

's Morgens er weer vroeg uit, want de ferry zou vertrekken voor dag en dauw. Pijnlijk op zich, maar tijd genoeg om wat te rusten op de boot. De zee was heel wild en het geschommel van de ferry dus ook. Voor mij persoonlijk geen probleem (het leek het in slaap vallen nog te vergemakkelijken), maar er zijn er die daar anders over dachten :-p. De toiletten waren een populaire - en niet zo welriekende - plaats. Eens weer voet aan wal gezet in Wellington (het Noordereiland dus) hebben we koers gezet naar New Plymouth. Een van de grotere steden waar we in een EcoLodge verbleven. Deze laatste zijn gekend voor de groene omgeving en dat was dus ook het geval. Het leek wel of we midden in het bos logeerden terwijl we eigenlijk eens de oprit af waren vrij dicht bij het stad waren.

Hier zijn we 's avonds dan nog eens naar de film gegaan. Voor mij was het de beurt aan "The Queen". Wat valt er te zeggen over de film? Om het kort te houden: de oscarnominaties zijn meer dan terecht. Zowel het verhaal als het acteertalent zijn erg goed en Helen Mirren schittert in de rol van haar leven. De beeldspraak met het hert is ook een geweldige vondst. Een must!

Woensdag 03/01

Terug naar huis. Terug rijden over bekende wegen, de vlinders als je de SkyTower in de verte weer ziet opdoemen, het vertrouwde gevoel als je weer op je bus zit, de lach op het gezicht van Mani. Het was een geweldige trip, een unieke ervaring, iets dat ze mij nooit meer kunnen afnemen, iets dat ik mij nog geen halve seconde beklaagd heb; maar het gevoel weer "thuis" te komen was ook overweldigend.