Nummer 100!

Kia Ora!

Kwestie van de dag goed te beginnen eerst een applausje voor mezelf, dit is namelijk blogpost nummer 100 en dat is toch niet niets al zeg ik het zelf :-) *applaus*

Afgelopen week en weekend is het hier verschrikkelijk druk geweest, maar dan in de goede zin van het woord. We hebben weer 3 cinemabezoeken achter de rug. In volgorde van bekijken: Shooter, Disturbia en Spider-man 3. De eerste en de laatste probeer ik zo snel mogelijk te vergeten, Disturbia daarentegen is een overweldigend goede film.

Shooter is met Marc Wahlberg, wat op zich al een slecht teken is, maar het vrouwelijk gezelschap was in de meerderheid en er viel dus niet veel te argumenteren. De slogan van deze verschrikkelijke film zou moeten zijn: Let's kill everyone and while we are at it, let's blow some things up too. Een typische no brain film, waar het goedgekeurd wordt mensen te vermoorden, de cliches zich opstapelen totdat ze ongekende hoogtes bereiken en zo vervuilend werken dat het sporadisch goed acteerwerk volledig in het niets verdwijnt. In 1 woord: BWEIK.

Disturbia dan maar. Een film die bevestigt dat Hollywood zo nu en dan toch iets anders doet dan enkel herkauwen en uitmelken. Slogan van deze film: every serial killer has neighbours. Het hoofdpersonage heeft huisarrest nadat hij een van zijn leerkrachten een klap verkocht heeft. Hij verveelt zich steendood en uit pure miserie begint hij dan maar zijn buren te bespioneren. En dan gaat de bal aan het rollen uiteraard. Spannend, grappig, origineel ... een film die je aan het beeld gekluisterd houdt en waarvan je spijt hebt als de eindgeneriek begint. Ze moesten er meer van dat soort maken!

Spider-man 3. Grootse verwachtingen uiteraard. De eerste was geweldig, de tweede iets minder, maar nog steeds erg goed, de derde ... is barslecht. Het enige postieve punt zal wel de fantastische special effects zijn. De film hangt aan elkaar van de cliches (nog erger dan Shooter), we zien Spider-man door de stad slingeren en op de achtergrond een beeld vullende Amerikaanse vlag ... en dan zou je denken dat de Franse chauvinistisch zijn ... Een op en top Amerikaanse film, waar het land heilig geprezen wordt, je een gevecht ziet tussen goed en slecht (zowel vijanden innerlijk als uiterlijk ...) en uiteraard een niet te vergeten twist op het eind zodat er toch nog een happy end is. Het slechte nieuws? Ze gaan er minstens nog 3 maken en het erge ... ik ga die alle drie gaan bekijken ... In ieder geval kan je je de moeite besparen deze te gaan bekijken in de cinema, kijk op DVD als je het echt wil zien, er zijn betere dingen te bekijken op het grote scherm op dit moment.

Verder had ik dit weekend nog eens een filmavond in The Empire (studentenresidentie). Lon en Pef hadden hun appartement ter beschikking gesteld, Stina, Erika en ik hebben daar dan gretig gebruik van gemaakt. Op het programma: Hostage (geweldige film met Bruce Willis), Taking lives (must see met Ethan Hawke en Angolina Jolie) en Out of time (tv-filmpje met Denzel Washington). Heel veel plezier gehad uiteraard. Gezien het drukke programma hadden we ook maar besloten daar meteen te blijven slapen.

Zondag waren we dan uitgenodigd voor een Deense lunch in Panmure, een suburb van Auckland. Pef kent daar een Deense familie en ze hadden ons uitgenodigd voor een namiddag Deens eten en wie zijn wij om dat af te zeggen :-) We waren met een dikke 20 mensen, wij met zijn vijven en dan nog 15 familieleden. Het geweldige aan Kiwi's is toch wel hun openmindedness. Je komt daar als vreemdeling binnengevallen en meteen wil iedereen weten van waar je bent en wat je hier doet en en en ... vragen met hopen. We zijn dan allemaal samen aan tafel geschoven hebben snaps gedronken (Deense traditie) samen met Deens bier uiteraard. Als eten hadden we een 10-tal verschillende soorten haringbereidingen en hoewel dat nu niet direct mijn favoriet is heb ik daar de beste haring uit mijn leven gegeten, verder was er nog echt bruin brood (heel erg donker, na al dat toastbrood hier was ook dat geweldig), iets met garnalen, Deense gehaktballen, rode kool, aardappelen, ijs, een soort appeltaart, amandelstok ... Veel te veel om goed te zijn dus en we hebben ons daar dan ook compleet klem gegeten (ook een Deense traditie ...). Het leuke was dat je niet alleen eens een andere cultuur leert kennen, maar het smaakte ook zo verdacht Europees! Het is geen Nieuw-Zeelandse interpretatie van Europese keuken, maar echte Europese keuken. Het was zo lang geleden ... het was zo lekker!!! Een geweldige zondag gehad dus! En weer een hoop mensen leren kennen.

Gisteren en vandaag dan niet veel speciaal gedaan buiten een gigantische hoop oefeningen voor mijn examen; schrijfopdrachten, lezen, spreken, use of english ... you name it, I've done it. Vanaf deze week gaan we weer een versnelling hoger, het examen komt tenslotte korter en korter. Binnen een dikke 15 dagen studeer ik hier af ... Ik zit die dag zelf wel in Fiji (klein detail), maar ik heb mijn graduation uitgesteld naar 8 juni. Op die manier studeer ik af met de rest van de klas en hoef ik na 9 maanden niet mijn eigen graduation (ok, hebben we hier een Nederlands woord voor?) te missen (het zou anders de tweede keer zijn en dat is van het goede te veel ...)

Voor zover de wekelijkse update.

Wij zitten hier in een heuse nazomer ondertussen, maar ik heb gehoord dat Europa niet zo goed bezig is ... Jammer voor jullie :-p Anyways, tot de volgende!