Fiji

Bula!

De oplettende lezer onder u had het al gemerkt, we hebben een nieuw welkomstwoord. Eigenlijk betekent het net hetzelfde als "Kia Ora", maar in plaats van Maori is dit nu in het Fijisch (God weet hoe ik verondersteld ben van dat te schrijven).

Eindelijk nog eens tijd gevonden om te bloggen en dan wel om mijn overweldigende Fiji-experience online te zetten. Eigenlijk vallen die 8 dagen heel goed samen te vatten: paradijselijk! Maar kwestie van jullie toch iets meer te geven dan enkel dat hieronder een net iets meer uitgebreide versie en er staan zelfs enkele foto's online! Enjoy :-D

De vlucht van Auckland naar Nadi (jawel, dat is nationale luchthaven van Fiji) duurt ongeveer 3 uur. Er stond ons een persoonlijke shuttle op te wachten die ons rechtstreeks naar ons hotel zou brengen. Dat was dus al een sterk begin. Eens in het hotel aangekomen kregen we al een upgrade van een fan dorm naar een airco dorm. Wat dus concreet betekent dat we een kamer zouden delen met een 8-tal andere mensen en in plaats van een ventilator zou er airco zijn. Aangezien het in Fiji een 30-tal graden was, was dat dus absoluut geen slechte zaak. Nog een sterker begin dus :-p

De volgende morgen werden we met de bus naar de haven gebracht, waar we de boot zouden nemen naar het eerste eiland van de Yasawas, de eilandgroep die we zouden gaan terroriseren. 5 uur op een boot in de zon al cruisend tussen de eilanden, er zijn slechtere manieren om je voormiddag door te brengen :-D Bestemming van dag 1: Nanuya Lai Lai (Lai Lai is Fijisch voor klein) en een resort met de naam: Sunrise. We werden er al zingend verwelkomt door de host die ons opslag beschouwde als deel van de familie. Een dorm voor een achtal mensen, zijnde ons vieren, twee Noorweegse meisjes die we later nog zouden tegenkomen, een Duitser en een Zwitser. Het is maar van weer in een internationaal gezelschap te vertoeven. Elk bed voorzien van een muggennet zoals je dat ziet in de film en geen lakens "daarvoor was het te warm ...". We hebben op dat eiland twee dagen doorgebracht en heel veel plezier gehad. Gaan snorkelen en nemo's gezien; op het strand gelegen; boek gelezen; wandelingen gemaakt ... Geen moment om je te vervelen. Waar we aan gewoon moesten worden: douches met koud water en de elektriciteit die rond 10u30 afgesloten werd. We hadden trouwens snel door dat dit de norm is in Fiji en dat het op alle eilanden koud water was en een schaarste aan elektriciteit. Backpackersstijl is ook een stijl nietwaar? Een plezante en verfrissende stijl zelfs :-p

Het volgende eiland van dienst: Naviti en dan wel het Korovou deel. Een resort dat vlak aan een rif lag je dus moeilijk in de zee kon zwemmen, om dat probleem te verhelpen hadden ze dan maar een zwembad aangelegd en mij hoor je niet klagen uiteraard :-p Activiteiten voor deze twee dagen: een BBQ op het strand met vers gevangen vis, een kampvuur op het strand onder een verbazende sterrenhemel en kaarten met Wilson. Dat laatste was een Amerikaan die net uit Australie kwam en samen met een vriend aan een wereldtrip bezig was. Met hem gekaart en gepraat en meteen wat misverstanden uit de wereld geholpen. Hij kwam uit Mississippi en das blijkbaar het zwarte schaap onder de staten in Amerika; slechtste schoolsysteem, hoogste werkloosheidsgraad, dikste mensen, je noemt het en ze hebben het in Mississippi :-p En dan tot de conclusie gekomen dat er nog hoop is voor Amerika, niet iedereen staat achter Bush, gepraat over de komende presidentsverkiezingen en hoe moeilijk het is veranderingen te introduceren in Amerika. Niet dat we ons daar doodverveeld hebben met hoog intellectuele gesprekken ofzo, maar het was best interessant :-D De dag erna Alex tegen het lijf gelopen. Engelsman, net afgestudeerd als kok en had 7 maanden in Australie gewoond ter verbreding van zijn horizonten. Tijdens het surfen daar op enkele meters van hem een witte haai gezien en toen hij dat ging melden aan de redders was hun antwoord "Yes, there are 2 white sharks out there today". Niet dat ik moeilijk wil doen ofzo, maar zouden ze de mensen niet op de hoogte moeten brengen als er mensetende haaien aanwezig zijn ...

Anyways, we wijken af. De laatste stop was South Sea Island. Dat eiland is zo groot als je achtertuin (je kan het zien op 1 van de foto's) en je kon er rond wandelen op 4 minuten ... Erg unieke ervaring en fantastische snorkel opportuniteiten. Nog meer nemo's en andere exotische vissen gezien. Een hoop blauwe zeesterren gezien en zelfs vastgehouden, zeekomkommers (dat is wel degelijk een dier ...) en meer van dat leuks mogen aanschouwen.

Daarna was het back to Nadi. Met pijn in het hart weliswaar, maar daar hebben we ons dan maar aan de cocktails gezet samen met Alex die we daar weer tegenkwamen en de Noorweegse meisjes van het eerste eiland. The Fluffy Duck was mijn persoonlijke favoriet; vodka, advocaat, limonade en een bol ijs in de blender et voila ...

Dan was het tijd voor de terugkeer naar Auckland al hadden ze mij daar graag nog even gehouden. De idioot aan de incheckbalie wou namelijk bewijs zien dat ik wel degelijk terug zou vertrekken uit Auckland eens ik daar aankwam ... Nadat ik hem duidelijk gemaakt heb dat ik mijn vliegtickets niet echt bij mij heb wanneer ik op vakantie ga, moest hij dat toch even gaan checken in de systemen. Ik heb geen idee hoe lang dat geduurt heeft, het voelde als een uur, maar ik veronderstel dat een half uur wel zal volstaan :-p Eens die klungel dan doorhad dat ik Auckland ook wel degelijk zou verlaten was hij zo vriendelijk mij toch een boarding pass te geven en jawel, zelfs mijn bagage in te checken, imagine that ...

Voor zover het verslag van mijn uitstap naar het paradijs. 30 graden, witte stranden, blauwe zee, vriendelijke mensen en lekker eten, wat wil een mens nog meer? :-p